Bugünlerde ikide bir kendi kendime şunu diyorum''Liseyi doğru düzgün yaşamadın,tadamadın.'' Sonra diyorum ''Niye o denli utangaçtım? Niye düşündüklerimi söylememiştim?'' Birileri bana çok demişti ''Lise başkadır.Çok özlersin'' diye özlüyor muyum kocaman bir ''hayır''.Çünkü o aptal günlerin nesini özleyeyim?Ama ''istediğim gibi'' yaşasaydım çok özlerdim.
Ne diyeyim utangaçlığımı yenmeye başladığım şu haftalarda hep evdeyim.Arada işte sokağa çıkıp sokak kedilerini beslerken aile dışından insanlar görüyorum.Bi de Ramazan yemekleri.Ama o sayılamaz.Çünkü akraba onlar.
Hani sınıfta bir öğrenci olur.Kimse onla konuşmaz.''Sınavı kazandı mı?'' diye düşünülmez.Çoğu zaman da saf hatta aptal gözüyle bakılır ya.Ben de onlardanım bence.Ama üzülüyor muyum?Yine Hayır. Birilerine iyi görünmek için yalakalık yapamam ben.İyi arkadaşlarım olsun elbette ki istiyorum ama bazıları gibi rol yapmadığım için az arkadaşım var.
He bi de şu var.Sınıftakilar sizi aptal olarak görür ama onların konuştuklarını duyarsınız ve de öyle değilsinizdir.Ülkeye,dine,insanlığa önem verirsiniz.Bi de ''Bu yaşta bunlar mı düşünülür canım?'' diyerek daha çok aptal olursunuz onların gözünde...
Aman neyse Allah kimseyi utandırmasın.Kimseye utangaçlık diye de bir özellik vermesin.Tabi çok utangaçlık anlamında...
İYi GÜNLER...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder