Sana yazacağım herhangi bir mektuba ''Sevgilim'' diye başlamak isterdim. Artık sevgili olmadığımıza göre böyle başlamamın da bir anlamı yok. Zaten seni sevgili olarak görmenin de hiçbir anlamı,mantığı yok.
Ayrılmamız için tek bir neden yetti. Tek bir neden. Kocaman bir ayrılık nedeni: Aldatmak.
Bunu bana söyleyebilmen beni çok şaşırttı. Aldatmandan daha çok bunu söyleyebilmene ve hatta özür dileyebilmene şaşırdım. Neden bilmiyorum;sanki bunu bekliyormuşum gibi. Evet,sana güvenmedim. Seni sevdim. Seni her şeyden çok sevdim. Güvenmeme karşın senin birlikte oldum. Aptal değilim,aşığım.
Sana güvenmediğim için kendimi hiçbir zaman suçlu hissetmedim ki. Bana hiç güven vermedin ki. ''Haksız mıyım?'' diye sormayacağım;haklıyım.
İlişkimiz güven üzerine kurulmadı. Tümüyle benim sevgim üzerine.Bana yeterince güven vermediğin gibi yeterinde sevgi de vermedin. Zaten güvenmememin bir nedeni de buydu.
Bense hala seviyorum. Hala nasıl sevebiliyorum anlamış değilim.Sevgim bir damla azalmadı. Her an seni ve anılarımızı düşünüyorum. Seni nasıl sevdim? Deliler gibi...
Şimdi gelsen,''yeniden'' desen... Hayır,bağışlamamam. Seni bağışlamayacağım;ancak seni seveceğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder