YAPMACIK

Üzgün üzgün yazılar, görseller paylaşıp çok değil iki saat sora yüzündeki gülücükleri paylaşanlara öyle sinir oluyorum ki.
Ya üç gün sonra paylaş o fotoğrafı ne olacak ya?
Bir de bir söz bellemişler:
''Sen evde oturmaktan başka ne yapıyorsun? Öyleyse niye Facebook'ta, Instagram'da dolaşıyorsun?''
Bunları yapmam üzülmediğim anlamına gelmez. Üstelik hiçbir şey olmamış gibi davranmak da başka. Ben hiçbir şey olmamış gibi, senin yaptığın gibi, fotoğraf paylaşmaya utanırım ayrıca.
Ha sosyal basında da senin yaptığın gibi yalnızca eğlence amacıyla takılmıyorum. Bilgi amacıyla,hızlı da olduğu için sürekli bakıyorum böyle günlerde yeni bir şey var mı diye?
Bir de söze doğrudan ''öyleyse sen neden şunu yapıyorsun?'' gibi bir savunmayla başlayınca da kendi yaptığını açıklamış olmuyorsun. Beni eleştiriyorsun. ''Ben bunu yapıyorum;çünkü...'' diyemiyorsun. Sen neden bunu yapıyorsun, diyerek kendi davranış nedenini açıklamıyor,bana saldırıda bulunuyorsun.
Yine dediğim gibi hem üzgün olduklarını belirten şeyler paylaşıp bir-iki saat sonra da ''hiçbir şey olmamış gibi'' günlük yaşamlarından şeyler paylaşanlar da ayrıca çok yapmacık geliyor.
Tamam, düşmanı sevindirmeyelim elbette o ayrı. Adamlar bizim için şehit düşmüş ya. Saygının hatrına en azından sessiz ol.
Allah da dilerim askerimizi,polisimizi,tüm Türk ülkelerini,dost ülkeleri her türlü kötülükten korur.
Canımız sürekli yanıyor. Savaşın da bir saygısı olur. Ancak bizim düşmanımız öyle bir düşman ki alçaklığı kendisine yol seçmiş. Onunla, hak hukukla savaşılmıyor. Her türlü alçaklığı seçip canımızı öyle yakıyor.
''Kahramanlar can verir
Yurdu yaşatmak için''
Bizim kahramanımız da çok,alçakları gömecek toprağımız da.