Kırık dökük birkaç eşya
Perdeler kapalı
Acılar sarmış odayı
Soğuk ve acının sesiyle doluyor arada
Kırılmış bir kalp
Ağlayan bir kız
Terk edilmiş aşık
Elleri kanlı
Kendini öldürmeye kalkmış
Ancak olmamış
Sensiz onu bile yapamamış
Sessizce ağlıyor
Benim meleğim nerde?
Kanatları kimleri koruyor?
Benimse kanadım kırık
Kalbim gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder