Senin aşkın yüzünden ben acı çekmiyordum ki.
Senin aşkınla bağlanıyordum yaşama. Senin aşkın benim geleceğe umutla bakmamı sağlıyordu. Senin aşkın hep senin aşkın.
Şimdi o aşktan umudum kalmadı. Şimdi ben neye tutunarak yaşayım? Neye bağlanayım? Ne için savaşayım?
Sen sevdiğinle mutluyken ondan ayrılman için Allah'a yalvarayım mı? Seni ondan ayırmaya mı çalışayım? Ondan ayrılsan beni mi seveceksin? O küçük kalp ne olacak?
Şimdi ben mutlu olsam bile aşk yüzünden olmayacak mı hiç? Ben umudum yokken nasıl sevebiliyorum hala? Ya da yalan söylüyorum.Neden arada bir umudum ortaya çıkıyor? Kalp sarsıntılarım gözlerimden yaş akıtıyor? Neden kimse beni anlamıyor? Kimse mi aşık olmadı ?
Yazgım değilsen neden yüreğimdesin?
Bu öyle bir şey ki umudum artsa kendimi suçlu hissediyorum. Evet suçlu hissediyorum. Bütün geleceğimde sen ol istemiştim. Şimdi baştan mı seçim yapayım? Ama çok geç artık.
Vazgeçemiyor ki gönlüm senden artık...
Ben de mutlu olmak istiyorum. Senle mutlu olmak istiyorum. Senle olmasa bile Allah mutlu eder beni. Umudum az olsa bile inanmak istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder