Ne istediğimi bilmiyorum. Daha doğrusu neyi daha çok istediğimi. Tümünü yapacak ne gücüm,ne zamanım,ne olanağım var.
Bir an biri daha yakınken,bir anda diğeri.
Ben bile kendimi tanıyamıyorum,kendimi çözemiyorum. Elimde olsaydı kesinlikle şu anda olmazdım. Ya en az dört yıl öncesi,ya da daha ilerisi.
İsteklerim çok da değişmemişken, onlar değişmiş,kendime olan güvenim azalmış. Ah cahil cesareti var ya. O yok işte. Bazı şeyleri öğrendikçe,bilgin arttıkça cesaretin azalıyor.
Cahil cesaretim geri dön. :)
Hani lise,üniversite insanı değiştir,derler ya. Ben çok değişmedim. Ancak,değişen şeylerin çoğu bende sevdiğim şeylerdi. Keşke onlar değişmeseydi,engel olabilseydim. Ben böyle değildim,demek... Demek durumunda kalmasam. Yine de çabalayacağım. Eski bende sevdiğim şeyler benim benliğimi yeniden saracak. Benliğimi boğarcasına. Yeni bendekileri ezercesine,öldürmek istercesine. Ben inanıyorum kendime.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder