Önce cumartesi,sonra pazartesi,sonra yine cumartesi. Çok istediğim şeylerin zamanı sonunda geliyor. Düşündükçe gülüyorum elimde olmadan. Son cumartesi çok özel,anlamlı olacak. Yalnız içimde küçük bir korku var. Sanki benim şanssızlığım başkasını etkileyecek gibime geliyor. Bu aralar kendimi çok şanssız hissediyorum da.
Cumartesiyi bekliyorum. Gelsin o gün, yine saatleri sayacağım.
Bir de şu yıl bitse,şu okullar kapansa en azından. Gerçi bu yıl bitse,diyorum da... Beklediklerim gerçekleşmeşse ağlarım ben. Bizim dersanede bir laf vardı ''iki gözüm iki musluk''. Hah, işte öyle olurum. Tüm olasıklar bana çalışsın lütfen. Yoksa bu kez sarsılırım çok kötü.
Şu çabuk ağlama huyumdan da nefret ediyorum o ayrı. Gerçi bu hemen ağlayabilme özelliğimi kötüye kullanmadığım da yok değil. Sıkışınca ağladığım oldu anlayacağınız. Kendimi de suçlu hissetmiyorum. Yalan değil valla. Yine de kendimi suçlu hissettirmeye çalışmalıyım en azından. :D
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder